سلام دوست خوبم..
خدايا تو را شکر ميکنم که اشک را آفريدي که عصاره ي حيات انسان است آنگاه که در آتش عشق ميسوزم يا در شدت درد ميگدازم يا در شوق زيبائي و ذوق عرفاني آب ميشوم و سراپاي وجودم روح ميشود لطف ميشود عشق ميشودسوز ميشودو عصاره ي وجودم بصورت اشک آب ميشودو بعنوان زيبا ترين محصول حيات که وجهي به عشق و ذوق دارد و وجهي ديگر به غم و درد در دامان وجود فرو ميچکد.
اگر خداي بزرگ از من سندي بطلبد , قلبم را ارائه خواهم داد واگر محصول عمرم را بطلبد,اشک را تقديم خواهم کرد
وبلاگ بي نظيري دارين..
خوشحال مي شم به منم يه سري بزنيد....
